De bi-coach gelooft dat geluk is te vinden in moeiteloos en ontspannen leven naar wat je voelt. Tot dat domein van ‘wat je voelt’ hoort zeker ook de seksuele identiteit. Je kunt tekortkomen, of in de knoop raken, als je op dat gebied dingen voelt maar er niets mee doet.

Binnen een coachingstraject over leven en werk, verdient de seksuele identiteit soms ook bespreking.

Dat is niet altijd vanzelfsprekend, maar bij de bi-coach kan het. In een veilige omgeving en desgewenst ook anoniem. Immers, de bi-coach heeft een ‘gewone’ praktijk waarvan niemand raar opkijkt als je erheen gaat.

Wat is biseksualiteit?

Voor mij is biseksualiteit: je op een meer dan vriendschappelijke manier aangetrokken voelen tot mensen van beide geslachten. Op precies die manier waarop een hetero op de andere sekse ‘valt’, en een homoseksueel op zijn/haar eigen. De gevoelens die daarbij horen vallen ergens in een spectrum, van louter seksueel, tot meer affectief/emotioneel/romantisch. Ook kan een mens in de loop van de tijd nieuwe gevoelens krijgen (ontdekken?), of opschuiven in zijn gevoel. Bi’s gaan zich soms homo of hetero noemen en andersom.

Er zijn meerdere definities van biseksualiteit. Soms wordt er door betrokkenen lang over gediscussieerd. Als je in de Wikipedia kijkt bij het lemma biseksualiteit, dan zie je een heel verhaal waarin begrippen als seksuele identiteit versus seksueel gedrag voorkomen. Klik je op de bewerkingsgeschiedenis, dan zie je dat het lemma veel wijzigingen heeft ondergaan.

Er zijn mensen die zich bi-schierig noemen. Ze geven zo uitdrukking aan een (seksuele of emotionele) aantrekkingskracht die zij kennelijk voelen, en tegelijkertijd aan hun onzekerheid ‘hoe het nu precies zit’.

De laatste tijd doet het begrip panseksualiteit zijn intree. Het is wat breder dan biseksualiteit, omdat het de indeling in mannen en vrouwen loslaat. Het omvat ook het je aangetrokken voelen tot transeksuelen of transgenders. Ik vind het een mooi en bruikbaar begrip, maar heb gekozen voor het uithangbord van de biseksualiteit. Dit is herkenbaar en voor de meeste mensen in één keer duidelijk. Maar als je mij pansekscoach wil noemen, vind ik dat ook goed.

Wat biseksualiteit niet is

Biseksualiteit geldt niet als parafilie (een groep van ‘erkende’ seksuele afwijkingen). Ook is het geen seksueel fetisjisme (een voor de niet-liefhebbers soms bizar overkomende voorliefde voor bepaalde voorwerpen of rituelen). Biseksualiteit staat dus op zichzelf. Natuurlijk kan het wel tegelijk voorkomen met een voorliefde voor seksuele bijzonderheden.

Er bestaat ook polyamorie: het tegelijk houden van meer dan één persoon. Dat lijkt in zekere zin wel gemaakt te zijn voor biseksuelen. Toch kiezen velen van hen ervoor om monogaam te zijn. Ook polyamorie en biseksualiteit houden dus geen noodzakelijk verband met elkaar.